Labmedya - Laboratuvar ve Sağlık Gazetesi

Ancak, kesin zamanlama ve koşullara dair detaylar o zamandan beri belirsiz kalmıştır.

Teksas A&M Üniversitesi arkeoloğu Dr. Michael Waters'ın da bulunduğu bir bilim insanları ekibi, bu sorulara yanıt sağlamak amacıyla Güney Kaliforniya'daki ünlü Rancho La Brea Asfalt Göletleri'ne odaklandı. Bu araştırma, Kuzey Amerika'da Pleistosen döneminin sonlarına doğru meydana gelen soy tükenmelerinin en kesin ve detaylı kronolojisini sunma amacını taşıyordu ve ayrıca bölgenin geçmişi ve geleceği hakkında bazı içgörüler sunuyor. Çalışmaları, güncel Science dergisinin kapağında yer aldı.

Dr. Waters, Antropoloji Bölümü'nde saygın bir profesör ve İlk Amerikalıların Araştırılması Merkezi'nin (CSFA) direktörüdür. Onun liderliğindeki yaklaşık on iki araştırmacı, Rancho La Brea'daki asfalta saplanan ve kemiklerinin korunmasını sağlayan çeşitli büyük memeli türlerinin, yani megafauna'nın soy tükenmesinin zamanlamasını ve nedenlerini inceledi. Ekip, 169 kemiği radyokarbon tarihleme yöntemini kullanarak tarihlendirdi. Bu kemikler yedi farklı hayvan türüne aitti: bizon, at, deve ve yer slothları, aynı zamanda onları yiyen etoburlar da vardı, bunlar arasında kılıç dişli kedi, yaban kurduna ve Amerikan aslanı bulunuyordu. Ayrıca bu bulguları bölgesel polen ve odun kömürü kayıtları ile kıtaya yayılan insan ve büyük memeli popülasyonları verileriyle karşılaştırdılar.

Yeni verileriyle donanmış olarak, araştırmacılar daha sonra zaman serisi modellemeyi kullanarak iklim ve bitki örtüsü değişiklikleri, yangın aktivitesi, insan demografisi ve megafauna soy tükenmeleri arasındaki ilişkileri en ayrıntılı şekilde üretti. Bu sonuçlarını dünyan önde gelen akademik dergisi olan 18 Ağustos sayısında sunuyorlar.

Waters, ekibin bulgularının Güney Kaliforniya'daki Buzul Çağı memelilerinin populasyonunun 15,000 ila 13,250 yıl önce istikrarlı olduğunu ortaya koyduğunu belirtiyor. Sonrasında, incelenen yedi hayvan türünün populasyonunda keskin bir düşüş yaşandı ve hepsi 13,070 ila 12,900 yıl önce tükenmiş oldu.

İlginç bir modern paralel olarak, bu soy tükenme olayı, Güney Kaliforniya'da 13,300 ila 12,900 yıl önce ısınma ve kuruma dönemine denk gelir. Kömür kayıtları, 13,500 yıl önce civarında yangınların arttığını ve 13,200 ila 12,900 yıl önce zirve yaptığını göstermektedir. Çalışmalar, insanların Kuzey Amerika'nın Pasifik sahiline 16,000 ila 15,000 yıl önce geldiğini ve megafauna ile tükenmelerinden 2,000 ila 3,000 yıl önceye kadar yan yana yaşadıklarını gösteriyor.

Waters, bu dönemde insanların hayvanları avladığını belirtse de, megafauna'nın tükenişinde avcılığın etkisinin düşük olduğunu, çünkü insanların nüfusunun düşük olduğunu ifade ediyor. Ancak yangınlar yıkıcı olmuş olmalı, bu da habitat kaybına yol açarak Güney Kaliforniya'daki megafauna'nın hızlı düşüşüne ve soy tükenmesine neden olmuş olmalıdır. Çalışma, bu yangınların o dönemde artan insanlar tarafından ateşlendiğini öne sürüyor.

“Yangın, az sayıdaki insanların geniş bir alan üzerinde büyük bir etki yaratmasının bir yoludur,” dedi Waters, ayrıca günümüzde Kaliforniya'da gözlemlenen iklim değişikliklerinin, Pleistosen döneminin sonlarındakilere benzer olduğuna dikkat çekiyor.

“Bu çalışma, bugün Güney Kaliforniya'da gördüğümüz değişiklikler için önem taşıyor,” diye ekliyor Waters. “Sıcaklıklar yükseliyor ve bölge kuruyor. Aynı zamanda yangınların dramatik bir şekilde arttığını görüyoruz. Tarih, kendini tekrarlıyor gibi görünüyor.”

Waters, bu hikayenin sadece Rancho La Brea'da soy tükenmenin hikayesi olduğunu kabul ederken, tüm Kuzey Amerika'da soy tükenmelerin ne zaman meydana geldiğine dair içgörüler sunma potansiyeline sahip olduğunu söylüyor.

“Mamutlar ve mastodonlar, Kuzey Amerika'nın birçok bölgesinde yaklaşık 12,700 yıl öncesine kadar hayatta kaldı,” diye ekliyor. “Bu hayvanlar, yaklaşık 13,000 ile 12,700 yıl önce Clovis insanları tarafından avlandı. Şu anda megafauna kalıntılarını Kuzey Amerika'nın diğer bölgelerinden tarihlendiriyoruz, bu da Rancho La Brea araştırmasını Kuzey Amerika bağlamında daha geniş bir anlayış sunma konusunda potansiyele sahip.”

La Brea Asfalt Göletleri Müzesi, Buzul Çağı'ndan kalan fosillerin dünyadaki en büyük koleksiyonuna sahip olup, Pleistosen döneminin sonunda hayvan ve bitki yaşamının çalışılmasında yüzyıldan fazla bir süredir merkezi bir rol oynamıştır. Doğal olarak oluşan asfalt havuzları, son 60,000 yıl içinde on binlerce bireysel hayvanın kemiklerini korumuş ve onlarca megafauna türünü temsil eden binlerce bireysel hayvanın kemiklerini korumuş, bu da bilim insanlarının farklı türlerin ekosistemden ne zaman kaybolduğunu ve neden kaybolduğunu belirlemelerine olanak sağlamıştır.

Araştırmacı ekibin çalışmaları, Ulusal Bilim Vakfı ve çeşitli Texas A&M özgü ödenekleri tarafından desteklendi, bunlar arasında CSFA ve North Star Arkeolojik Araştırma Fonu da bulunmaktadır.

Kaynak: eurekalert.org