Labmedya - Laboratuvar ve Sağlık Gazetesi

İngiltere’de bulunan bir mezarda 27 insanın kalıntılarında DNA testi yapan araştırmacılar, dünyanın en eski soyağacını ortaya çıkardılar.  

Bulgular, o zamanlar Neolitik toplumun üst kademelerinde çok eşli evliliklerin olduğunu gösteriyor, çünkü araştırmacılar, atadan kalma adamın birbiri ardına dört karısı olmasının olası olmadığını düşünüyor; bunun yerine, muhtemelen aynı anda birden fazla karısı vardı.

Araştırmaya Massachusetts'teki Harvard Üniversitesi, Birleşik Krallık'taki Newcastle Üniversitesi ve Avusturya'daki Viyana Üniversitesi'nden bilim adamları da katıldı.

İspanya, Bilbao’da bulunan Bask Country Üniversitesi’nde popülasyon genetikçisi olan Iñigo Olalde, “Yeni tekniklerin, eski insan DNA'sının diğer koleksiyonlarına hızla uygulanacağını. Bu çalışma tarihöncesinden aldığımız ilk büyük aile ağacı olduğu için önemlidir. Muhtemelen önümüzdeki birkaç ay veya bir yıl içinde çok daha fazlasını alacağız” dedi.

Çalışmada keşfedilen kemikler, aslında 1980 yılında yapılan kazı çalışmalarıyla yeryüzüne çıkarılmıştı, Batı İngiltere’nin Cheltenham ve Gloucester ikiz şehirlerinin yakınında.

Olalde, “Yüzlerce yıldır çiftçilik yapılan bölgede höyüğün/mezar höyüğünün tamamen yok olması riskiyle karşı karşıyaydık. Bu yüzden arkeologlar kalıntıları korumak için kazı yaptılar,” dedi.

Birkaç yıl önce, farklı bir araştırma ekibi, gömülü kalıntıların kemiklerinden ve dişlerinden genetik materyal çıkarmışlardı. Olalde de bireylerin nasıl birbirleri ile ilişkili olduğunu bir araya getirmek için kalıntılardaki DNA dizileri üzerinde çalıştı.

Bu kazıda çıkarılan 35 kalıntının 27’sinde ilişki tespit edildi. Ayrıca erkeklerin genellikle babalarının ve kardeşlerinin yanına gömüldüğü keşfedildi. Araştırmacıların söylediklerine göre soy babasoyluydu. Yani başka bir deyişle mezara gömülen sonraki nesiller erkek akrabaları aracılığıyla en eski nesle bağlıydılar. Ayrıca mezar, kuzeyinde ve güneyinde “L” şeklinde iki farklı odayla ayrılmıştı.  Bireylerin hangi odaya gömüleceğinin seçimi soyundan geldikleri birinci nesil kadınlara bağlıydı. Kadınlardan ikisi kuzeydeki odada gömülüyken diğer ikisi de güney kısmında gömülüydü. Olalde, bu bulgunun birinci nesil kadınların toplumlarında sosyal açıdan önemli olduklarını ortaya çıkardığını ve mezar inşa edildiğinde statülerinin tanındığını söyledi.

Ayrıca mezarda gömülü olan ve sadece anneleri soyun bir parçası olan, ancak babaları olmayan - "üvey oğullar" olarak adlandırılan dört adamı tanımlandı. Bu üvey evlatlar, anneleri katıldığında aileye evlat edinilmiş olabilir, ancak kadınların aile dışından eşleri olarak tanınmayan erkeklerden çocukları olması da mümkün.

Neslin çocuklukta ölen kızlarından ikisi mezara defnedilmiş, ancak neslin yetişkin kızlarından hiçbiri buraya defnedilmemiş; bunun yerine erkek partnerlerinin aile mezarlarına defnedilmiş olabilirler.

İlişkisi olmayan beş erkeğin önemi bilinmiyor, ancak aileye kabul edilmiş veya genetik olarak belirlenemeyen ilişkiler yoluyla bir şekilde bağlanmış olabilirler. Hazleton North Mezarı, İngiltere'deki Neolitik dönemin çok erken bir dönemine tarihleniyor. Gömülen insanların yakın atalarının, o zamanlar göçmen bir Neolitik çiftçi dalgasının parçası olarak kıta Avrupa'sından İngiltere'ye gelmiş olması muhtemel. 

Olalde, Avrupa kıtasında bulunan Neolitik mezarlar bu kadar karmaşıklık göstermese de Hazleton North mezarına gömülenler arasındaki ilişkilerin muhtemelen göçmen toplumu içindeki çok daha eski akrabalık yapılarını yansıttığını söyledi.

 Makale: Nature