Haberler
PIlIn babasi: Alessandro Volta
Günümüzden yaklasik 2.000 yil önce, eski Yunan bilgini Thales, bir kumas parçasini fosil agaç reçinesinden olusmus sari bir kayaç türü olan kehribara sürterek, küçük elektrik kivilcimlari elde etmisti. Ama insanlarin bu gücü denetim altina
alarak, düzenli bir elektrik akimi saglayan pili üretmeyi basarmalari ve bir bilgi olarak ortaya koyulmasi ancak 19. yüzyilda gerçeklesebilmistir.
02 Aralık 2015, Çarşamba
Alessandro Volta, İtalyan fizikçisidir. 18 Şubat 1745'te İtalya Como'da doğmuştur. Yine aynı yerde 5 Mart 1827'de 82 yaşındayken hayata veda etmiştir.
Volta İtalya’nın bir ili olan Como’da doğdu. 1774'te, Royal Okulu'nda fizik profesörü oldu. Bir yıl sonra, statik elektrik üretebilen elektroforu icat etti ve tanıttı. Bu icadı ile sık sık fon alacağına inanmıştı.
Volta, 1776 ve 1778 yılları arasında gazların kimyasını çalıştı. Amerikalı Benjamin Franklin’in “yanabilen hava” makalesini okuduktan sonra metanı keşfetti ve İtalya’da dikkatli bir şekilde metan aradı. Kasım 1776'da, Moggiore Gölü'nde metan buldu ve 1778'de metan tecrit etmeye başladı. Kapalı bir kutu içinde kıvılcım yardımıyla metan ateşleyerek deneyler yaptı. Volta ayrıca kapasitans konusuna çalıştı. Elektrik potansiyelini ve yükü ayrı ayrı inceledi ve birbirleriyle bağlantılı olduklarını keşfetti. Bu "Volta’nın Kapasitans Yasası" olarak adlandırılabilir. Bunun için elektrik potansiyelinin birimi volt olarak isimlendirildi.
1779'da, Pavia Üniversitesi'nde deneysel fizik profesörü oldu. Neredeyse kırk yıl bu mevkiini korudu. 1794'te Volta, Comolu aristokratik bir kadın olan Teresa Peregrini ile evlendi ve Giovanni, Flaminio ve Zanino adlarında 3 çocuğu oldu.
Napoleon Bonaparte Volta’nın başarılarından ötürü kendisini onurlandırdı. Bu dönemde Volta'nın namdar unvanı günbegün katlanarak artttı. Volta 1819'da yılında emekli oldu ve onun onuruna Como’da bulunan Camnago arazisine “Camnago Volta” ismi verildi. Volta 5 Mart 1827'de öldü. Volta’nın bedeni Camnago Volta’ya gömüldü. Volta’nın mirası olan Tempio Voltiano’nun anıtı göl kenarındaki kamu bahçelerinde bulunmaktadır. Volta’nın deneylerinde kullandığı orijinal mirası bir müzede onu onurlandırmak için sergilenmektedir. Yine Como’da bulunan Villa Olma evinde, Volta’nın deneyleri icatları ve ürettikleri
inceleniyor, sergiletiliyor ve öğretiliyor.
Volta, 1801'de Paris"e giderek, «temas» elektriği dediği şeyi İmparator Napolyon'a gösterdi. Daha sonra elektrik basıncının birimi, volt, kendi adına izafe edildi. Her ne kadar Volta'nın kendisi, uygulamalardan ziyade bataryalarının geliştirilmesiyle ilgiliyse de, Volta pili çabucak yayıldı ve bilginler tarafından her yerde, kudretli bir araştırma alanı olarak kullanıldı. Volta pilleri aracılıyla oluşan akımlar, elektriğin ısıtma, kimyasal ve manyetik etkilerinin keşfine yol açtı.
Luigi Galvani, iki metali seri bir şekilde kurbağa bacağına temas ettirdiğinde “hayvansal elektrik” olarak adlandırdığı bir şeyi keşfetti. Volta ise kurbağa bacağının şu an elektrolit dediğimiz iletken ve elektrik dedektörü olduğunu fark etti. Kurbağa bacağının yerine tuzlu su ile ıslattığı bezi kullandı ve daha önceki çalışmalarına benzer bir elektrik akışı tespit etti. Bu şekilde bir elektrokimyasal devre keşfetti. Ayrıca, iki eş elektrotun arasındaki potansiyel farkın, galvanik hücrelerinin elektromotor kuvveti (EMF) olduğunu keşfetti. Buna "Volta’nın elektrokimyasal devre yasası" denilebilir. 1800'de, Galvani ile yaşadığı profesyonel anlaşmazlık sonucu, ilk elektrik pili olan, devamlı olarak elektrik akımı yaratan Volta ilk pili icat etti. Volta denemeleri sonucunda, en etkili metal çiftinin çinko-bakır ikilisi olduğunu tespit etti.
Volta ilk pili keşfetmesini duyurulmasında etkisi olan William Nicholson, Tiberius Cavallo ve Abraham Bennet’e para ödedi.
Volta tarafından yapılan pil, ilk elektrokimyasal hücre olarak kredilendirildi. İki tane elektrot içerir; biri çinko diğeri ise bakırdır. Elektrolit ise sülfürik asit ile suyun ya da tuzlu suyun karıştırılmasıyla oluşur. Elektrolit, 2H+ ve SO42−şeklinde var olabilir. Elektrokimyasal devrelerde hidrojenden ve bakırdan daha yüksek olan çinko negatif yüklenmiş sülfat (SO42−) ile tepkimeye girer. Pozitif yüklenmiş olan hidrojen iyonları bakırdaki elektronları yakalayarak hidrojen gazı, H2, baloncukları oluşturur. Bu olay çinko çubuğu negatif elektrot, bakır çubuğu da pozitif elektrot yapar. Tepkimeler aşağıdaki gibidir.
çinko Zn Zn2+ + 2e− sülfirik asit 2H+ + 2e− H2 Bakır tepki vermez ancak, elektrik akımı için bir elektrot işlevi görür.
Kaynak: wikipedia