Labmedya - Laboratuvar ve Sağlık Gazetesi

Bebekleri hedefleyen televizyon programlarının sayısı son 30 yılda arttı. Bebekler arasında (0 ila 2 yaş arası) ekran süresi 1997 ile 2014 arasında iki katına çıktı. 

Frontiers in Psychology dergisinde yayınlanan son araştırma, pasif ekran kullanımının küçük bir çocuğun bilişsel gelişimi üzerindeki etkisini araştırdı. Araştırmaya göre ister TV ister mobil cihaz olsun, ekrana maruz kalma koşullara bağlı olarak avantajlı olabilir.

Fransa'daki Paris Nanterre Üniversitesi ve Portsmouth Üniversitesi'nden araştırmacılar son 20 yılda yayınlanan 478 araştırmayı inceledi. Araştırmaları, özellikle küçük bebekler için televizyona erken maruz kalmanın oyun, dil gelişimi ve yürütücü işlevler için zararlı olabileceğini ortaya koydu.

Portsmouth Üniversitesi Psikoloji Bölümü'nden Dr. Eszter Somogyi şunları söyledi: “Ekrana maruz kalmanın bir çocuk için kötü olduğunu ve günde bir saatten daha az bir süre ile sınırlı değilse gelişimine ciddi zarar verebileceğini duymaya alışkınız. Zararlı olabilse de çalışmamız, bir çocuğun izlediği şeyin niceliğine değil, niteliğine veya bağlamına odaklanılması gerektiğini öne sürüyor. Zayıf anlatı, hızlı düzenleme ve karmaşık uyaranlar, bir çocuğun bilgileri çıkarmasını veya genelleme yapmasını zorlaştırabilir. Ancak ekran içeriği bir çocuğun yaşına uygun olduğunda, özellikle etkileşimi teşvik edecek şekilde tasarlandığında olumlu bir etki yaratması muhtemeldir.”

Araştırmalar ayrıca, ebeveynleri veya yakınlardaki başka bir yetişkinle televizyon izlemenin çocuklar için daha iyi olduğunu, çünkü onlarla etkileşim kurabildiklerini ve onlara sorular sorabildiklerini göstermiştir. 

Dr. Somogyi, "Aileler, medyaya karşı tutumları ve medyayı kullanmaları açısından çok farklı" İzleme bağlamındaki bu farklılıklar, TV'nin çocukların bilişsel gelişimi üzerindeki etkisinin gücünü ve doğasını belirlemede önemli bir rol oynuyor. Çocuğunuzla birlikte televizyon izlemek ve izlenenleri detaylandırmak ve yorumlamak, eğitim programları sırasında öğrenmelerini pekiştirerek içeriği anlamalarını geliştirmeye yardımcı olabilir. Birlikte izleme, konuşma becerilerinin gelişimine de katkıda bulunabilir ve çocuklara uygun televizyon izleme davranışı için bir rol model sağlar.”dedi.

Doğru türdeki içerikler zarardan çok fayda sağlasa da araştırma, televizyon izlemenin sosyalleşme gibi diğer öğrenme etkinliklerinin yerini almaması gerektiği konusunda uyarıyor. Bunun yerine, 3 yaşından küçük çocukların bakıcılarını yanlış bağlamda uzun süre ekrana maruz kalmanın riskleri hakkında bilgilendirmek zorunludur.

Yazarlar, yaşa göre seçilmiş içeriğin izlenmesi, yetişkin gözetiminde izlenmesi ve arka planda ikinci bir cihazın veya TV ekranının açık olmaması gibi öğrenmeyi destekleyen bağlamların güçlendirilmesini önermektedir.

Paris Nanterre Üniversitesi Psikoloji Bölümü'nden Dr. Bahia Guellaï şunları ekledi: “Buradaki önemli 'eve götür mesajı', bakıcıların yeni teknolojileri akıllarında tutmaları gerektiğidir. Televizyon veya akıllı telefonlar, küçük çocuklarıyla bazı sosyal etkileşimlerini tamamlamak için potansiyel araçlar olarak kullanılmalı, ancak onların yerini almalıdır. Gelecek nesiller için toplumlarımızın en önemli zorluğunun, yetişkinleri ve gençleri ekran kullanımının dikkatsiz veya uygunsuz kullanımının riskleri konusunda bilinçlendirmek olduğunu düşünüyorum. Bu, farklı ülkelerdeki pandemi kısıtlamaları sırasında olduğu gibi, ekranların yeni çocuk bakıcılığı türü olarak kullanıldığı durumların önlenmesine yardımcı olacaktır.Yeni teknolojik araçların hızla yayılması ile insan ilişkilerinin güzel doğasının korunması arasında bir denge bulma kavramı konusunda iyimserim."

Makale:frontiersin