Labmedya - Laboratuvar ve Sağlık Gazetesi

20 binden fazla annelid türü (halkalı veya parçalı solucanlar) arasında şimdiye kadar oldukça değişik bir vücut modeline sahip sadece iki tür biliniyordu: Syllis ramosa ve Ramisyllis multicaudata. Her ikisi de bir başlı ve birden fazla “dalı” olan olağandışı dallara ayrılmış gövdelere sahiptir ve konukçu süngerlerin* kanallarının içinde yaşarlar.

*Süngerler: Su diplerinde kayalara, hayvan kabuklarına veya zemine yapışarak yaşarlar. Süngerler suyu içine alıp filtre ederler, böylece suyu temizlerler. Sonra da içlerine takılan mikroorganizmaları yerler.

Göttingen Üniversitesi'nden Profesör M. Teresa Aguado ve meslektaşları, “1879'da İskoç doktor ve deniz zooloğu William Carmichael M'Intosh, 19. yüzyılın en önemli doğa tarihi keşiflerinden biri olan Challenger Expedition sırasında toplanan Syllis ramosa'nın tanımını yayınlamışlardı. Solucanlar, Filipinler'de Cebu yakınlarında 175 m derinlikte hexactinellid sünger Crateromorpha meyeri içinde bulunmuştu” dediler.

M’Intosh bu türün ilkini, annelidin gövdesi yanal ve terminal olarak ve ayrıca kırık bir yüzeyin/bölgenin oluştuğu her yerde tomurcuklanıyor, şeklinde tanımlamıştı. Ramisyllis multicaudata’nın bilinen ikinci türü ise 2012 yılında Kuzey Avustralya’daki Darwin’in sığ kıyılarında tanımlanmıştı.

Araştırmacılar yazılarında, “Bu çalışma, bu tür ve Syllis ramosa arasındaki biyoloji ve morfolojide dikkate değer farklılıklar gösterdi ve Syllidae familyası içindeki filogenetik ilişkilerini analiz etti. Ramisyllis multicaudata: Syllis ramosa ile gelişigüzel dallanan asimetrik bir gövdeyi ve süngerlerin labirent iç kanalları içinde yaşama şeklini paylaşmaktadır, ancak konak süngerde farklılık gösteriyor. Derinlik (0-20 m ve 100-1.000 m derinlik) ve önemli morfolojik ve anatomik ayrıntılar bulunmaktadır” açıklamasını yaptılar.

Bu üçüncü türün adı Ramisyllis kingghidorahi oldu. Godzilla'nın üç başlı ve iki kuyruklu canavar düşmanı Kral Ghidorah'a atıfta bulunarak adlandırıldı. 

Profesör Aguado ve ortak yazarlar, ev sahibi süngerlerinin labirent kanal sistemi içinde yaşamak için bir adaptasyon olarak dallanan vücut kalıplarının evrimi için bir hipotezi de ortaya koydular:

Tüm yaşamları boyunca (birçok solucan için tipik olan) yeni arka segment üretme kapasitesi, onların rejeneratif kapasitelerini ve solucanların üreme sırasında aynı anda birkaç yeni oluşturulmuş segment üretme yeteneği, dallanan bir cismin evriminin temeli olabilir.

Bilim insanları, dallanan solucan ile konukçu süngeri arasındaki ilişkinin doğasını henüz anlamış değiller.

Her iki canlı da bir şekilde fayda sağlayarak simbiyotik bir ilişki içerisindeler mi yoksa parazitik mi? Ayrıca solucanlar tek kafalarında sadece küçük bir ağza sahipler. Peki, devasa vücutları için nasıl beslenmeyi başarıyorlar?

Çalışmanın makalesi: https://link.springer.com/article/10.1007/s13127-021-00538-4