Labmedya - Laboratuvar ve Sağlık Gazetesi

M-cüceleri çok yaygın olduğu için, bu keşif, bu yıldızların etrafında dönen çok sayıda gezegenin de atmosferden yoksun olabileceği ve bu nedenle canlıları barındırma ihtimalinin düşük olduğu anlamına geliyor.

GJ 1252b adlı atmosferi olmayan gezegenle ilgili ifşalara yol açan çalışma, Astrophysical Journal Letters'da ayrıntılı olarak anlatılıyor.

Bu gezegen, Dünya'daki tek bir gün boyunca yıldızının yörüngesinde iki kez döner. Dünya'dan biraz daha büyüktür ve yıldızına Dünya'nın güneşe olduğundan çok daha yakındır, bu da GJ 1252b'yi hem çok sıcak hem de yaşanılmaz kılmaktadır.

UC Riverside astrofizikçisi ve çalışmanın ortak yazarı Michelle Hill, "Yıldızın radyasyonunun baskısı çok büyük, bir gezegenin atmosferini uçurmaya yetecek kadar" dedi.

Dünya da güneş yüzünden atmosferinin bir kısmını zamanla kaybeder, ancak volkanik emisyonlar ve diğer karbon döngüsü süreçleri, kaybedileni yenilemeye yardımcı olarak kaybı zar zor fark edilir kılar. Bununla birlikte, bir yıldıza daha yakın olan bir gezegen, kaybedilen miktarı yenilemeye devam edemez.

Güneş sistemimizde Merkür'ün kaderi bu. Bir atmosferi var, ama son derece ince, güneş tarafından yüzeyinden fırlatılan atomlardan oluşan bir atmosfer. Gezegenin aşırı ısısı bu atomların uzaya kaçmasına neden olur.

GJ 1252b'nin atmosferden yoksun olduğunu belirlemek için, gökbilimciler, ikincil bir tutulma sırasında ışığı gizlendiği için gezegenden gelen kızılötesi radyasyonu ölçtüler. Bu tür bir tutulma, bir gezegen bir yıldızın arkasından geçtiğinde ve gezegenin ışığının yanı sıra yıldızından yansıyan ışık engellendiğinde meydana gelir.

Radyasyon, gezegenin 2.242 derece Fahrenheit'e ulaştığı tahmin edilen kavurucu gündüz sıcaklıklarını ortaya çıkardı - o kadar sıcak ki altın, gümüş ve bakırın hepsi gezegende eriyecekti. Düşük yüzey basıncı ile birleşen ısı, araştırmacıları atmosferin olmadığına inandırdı.

Araştırmacılar, ısıyı hapseden muazzam miktarda karbondioksit olsa bile, GJ 1252b'nin yine de bir atmosfere tutunamayacağı sonucuna vardılar. UCR astrofizikçisi ve çalışmanın ortak yazarı Stephen Kane, "Gezegen, Dünya'nın sahip olduğundan 700 kat daha fazla karbona sahip olabilir ve yine de bir atmosferi olmazdı. Başlangıçta birikecek, ancak daha sonra incelip aşınacak" dedi.

M cüce yıldızlar, güneşten daha fazla parlama ve aktiviteye sahip olma eğilimindedir, bu da onları yakından çevreleyen gezegenlerin atmosferlerine tutunma olasılığını daha da azaltır.

Hill, "Bu gezegenin durumu, bu tür yıldızlardan daha da uzaktaki gezegenler için kötü bir işaret olabilir" dedi. "Bu, bunun gibi gezegenlere bakacak olan James Webb Uzay Teleskobu'ndan öğreneceğimiz bir şey."

Hill'in bu proje üzerindeki çalışması, NASA Dünya ve Uzay Bilimi ve Teknolojisi programında Geleceğin Araştırmacılarından bir hibe ile desteklendi.

Araştırma, Kansas Üniversitesi'nden Ian Crossfield tarafından yönetildi. UC Riverside'dan bilim adamlarının yanı sıra NASA'nın Jet Propulsion Laboratuvarı, Caltech, Maryland Üniversitesi, Carnegie Bilim Enstitüsü, Max Planck Astronomi Enstitüsü, McGill Üniversitesi, New Mexico Üniversitesi ve Montreal Üniversitesi'ni içeriyordu.

Dünya'nın güneş çevresinde, çoğu M cüce olan 5.000 yıldız var. Onların yörüngesinde dönen gezegenler tamamen göz ardı edilebilse bile, güneşe benzer yaşanabilir olabilecek yaklaşık 1000 yıldız var.

Hill, "Bir gezegen bir M cücesinden yeterince uzaktaysa, potansiyel olarak bir atmosferi tutabilir. Bu yıldızların etrafındaki tüm kayalık gezegenlerin Merkür'ün kaderine indirgendiği sonucuna henüz varamayız," dedi. "İyimser olmaya devam ediyorum."